XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

- Kakaume hauek!- entzun genion Anttoni, eta ondoren han ikusi genuen, atean guri begira eta nahiko haserre.

- Nor izan da?- galdetu zigun bapatean.

Guk ordea ez genuen tutik esaten.

Erabat harriturik geunden oraindik eta ez ginen gertatutakoaz konturatzen.

Han, gure aurrean, kristal mordo bat eta baloia denda barruan ikusten genituen; alboan, atean, Antton zaharra amorru bizian begietatik sua zeriola.

- Nahi gabe izan da, jauna - erantzun zuen Arkaitzek.

Nahi gabe ala apropos izan den bost axola niri; kristala konpondu behar dut eta puskatu duenak ordaindu beharko du.

- Nor izan da?- galdetu zuen berriro.

- Ni ez - irten zitzaidan bapatean.

- Gezurra da, bera izan da, jauna - esan zuen orduan Arkaitzek, ongi baino hobeto ikusten bait zuen bestela berak ordaindu beharko zuela kristala... eta baita etxean jipoi ederra jaso ere.

- Isilik!- oihukatu zuen Antton zaharrak -. Nik ongi dakit nork hautsi didan kristala eta nahi gabe egin duela; baina inola ere ezin dut gezurrik jasan.

Guk biok isil-isilik entzuten genion, eta ni harritu samarturik nengoen; niri begiratzen bait zidan Anttonek.

Bere begi distiratsuak gorri-gorri jartzen hasi zitzaizkion.